Η θεραπεία της προεκλαμψίας επιδιώκει να εξασφαλίσει την ασφάλεια της μητέρας και του μωρού και λαμβάνει υπόψη τη σοβαρότητα της νόσου, τον χρόνο της εγκυμοσύνης και τις κλινικές συνθήκες που παρατηρούνται κατά την αξιολόγηση του μαιευτήρα. Συνήθως, η ανάπαυση υποδεικνύεται από τον μαιευτήρα, συνεχείς αξιολογήσεις της κατάστασης του μωρού, χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων όπως Hydralazine ή Methyldopa και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις πρόβλεψη τοκετού.
Συνήθως εμφανίζεται μετά την 20ή εβδομάδα της εγκυμοσύνης σε περίπου 7 ανά 100 έγκυες γυναίκες, που είναι πιο συχνές στην πρώτη κύηση ή στη γυναίκα που είχε ήδη προηγούμενη υπέρταση και μπορεί να προκαλέσει σημεία και συμπτώματα όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, γενικευμένο πρήξιμο, παρουσία πρωτεϊνών στα ούρα, κεφαλαλγία, θολή όραση ή αλλαγές στις εξετάσεις αίματος. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο ταυτοποίησης της προεκλαμψίας και των τύπων της, ελέγξτε τα συμπτώματα της μετα-εκλαμψίας.
Οι κύριες μορφές θεραπείας υποδεικνύονται από τον μαιευτήρα και περιλαμβάνουν:
1. Προεκλαμψία φωτός
Στην περίπτωση αυτή, είναι συνήθως προσανατολισμένη:
- Τακτική διατροφή χωρίς περιορισμό άλατος.
- Ανάπαυση.
- Μέτρηση της αρτηριακής πίεσης και της ποσότητας πρωτεΐνης στα ούρα καθημερινά.
- Ιατρική επαναξιολόγηση τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα.
Εάν παρατηρηθεί επιδείνωση της ασθένειας κατά την περίοδο, ενδείκνυται η εισαγωγή στο νοσοκομείο και η εκτίμηση της πρόβλεψης της παράδοσης.
2. Σοβαρή προεκλαμψία
Η κύρια μορφή θεραπείας, στην περίπτωση αυτή, είναι η πρόβλεψη της παράδοσης, η καισαρική, σε περίπτωση ηλικίας κύησης μεγαλύτερη των 34 εβδομάδων.
Πριν από αυτό το διάστημα μπορεί να γίνει παρατήρηση εάν η μητέρα και το μωρό έχουν μια σταθερή, μη διαγνωσμένη κλινική εικόνα, με επαρκή έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και αν δεν υπάρξουν σοβαρές αλλαγές, όπως η διαταραχή του ήπατος, των νεφρών, της καρδιάς ή της εγκεφαλικής λειτουργίας .
Η χρήση αντιυπερτασικών όπως Hydralazine ή Methyldopa μπορεί επίσης να συνιστάται εάν η πίεση είναι πολύ υψηλή και δύσκολο να ελεγχθεί.
Πιθανές επιπλοκές
Μερικές από τις επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει η προεκλαμψία είναι:
- Eclampsia : Αυτή είναι μια πιο σοβαρή εικόνα της προεκλαμψίας, όπου υπάρχουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια επιληπτικών κρίσεων, ακολουθούμενα από κώμα, το οποίο μπορεί να είναι θανατηφόρο εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Μάθετε πώς να αναγνωρίζετε και να θεραπεύετε και την εκλαμψία.
- Το σύνδρομο HELLP : μια άλλη επιπλοκή που χαρακτηρίζεται από την παρουσία καταστροφής των κυττάρων του αίματος, με αναιμία, αιμοσφαιρίνες κάτω από 10, 5% και επίπεδα αιμοπεταλίων κάτω από 100, 000 / mm3, εκτός από τα συμπτώματα της εκλαμψίας, εκτός από την αύξηση των ηπατικών ενζύμων, με TGO πάνω από 70U / L Μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το σύνδρομο.
- Αιμορραγία : συμβαίνει εξαιτίας της καταστροφής και της μείωσης του αριθμού των αιμοπεταλίων και της εξασθένισης της ικανότητας πήξης.
- Οξεία οίδημα των πνευμόνων : μια κατάσταση στην οποία υπάρχει συλλογή υγρού στους πνεύμονες.
- Ανεπάρκεια του ήπατος και των νεφρών : η οποία μπορεί ακόμη και να γίνει μη αναστρέψιμη.
- Προγεννητικότητα του μωρού : μια κατάσταση που, αν είναι σοβαρή και χωρίς την κατάλληλη ανάπτυξη των οργάνων της, μπορεί να αφήσει συνέχειες και να υπονομεύσει τις λειτουργίες της.
Αυτές οι επιπλοκές μπορούν να αποφευχθούν εάν η έγκυος γυναίκα κάνει επαρκή παρακολούθηση και προγεννητική φροντίδα κατά τη διάρκεια αυτής της σημαντικής περιόδου, δεδομένου ότι η ασθένεια μπορεί να εντοπιστεί στην αρχή και η θεραπεία μπορεί να γίνει το συντομότερο δυνατό.
Η γυναίκα που έχει προεκλαμψία μπορεί να μείνει έγκυος και είναι σημαντικό να γίνεται αυστηρά η προγεννητική φροντίδα σύμφωνα με τις οδηγίες του μαιευτήρα.
