Η μεταμόσχευση κοπράνων είναι μια μορφή θεραπείας που επιτρέπει τη μεταφορά κοπράνων από ένα υγιές άτομο σε άλλο με ασθένειες που σχετίζονται με το έντερο, ειδικά σε περιπτώσεις ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας που προκαλείται από μόλυνση με βακτήρια Clostridium difficile και από φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, της νόσου του Crohn, καθώς και μια υπόσχεση για τη θεραπεία άλλων ασθενειών, όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η παχυσαρκία και ακόμη και ο αυτισμός, για παράδειγμα.
Ο στόχος της μεταμόσχευσης κοπράνων είναι η ρύθμιση της εντερικής μικροβιακής, η οποία είναι η ομάδα των αναρίθμητων βακτηρίων που ζουν φυσιολογικά στο έντερο. Είναι σημαντικό αυτό το μικροβιοτικό να είναι υγιές μέσω διατροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και να αποφεύγεται άσκοπα η χρήση αντιβιοτικών, καθώς επηρεάζει όχι μόνο την εντερική υγεία αλλά μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη ανοσολογικών, μεταβολικών και νευρολογικών ασθενειών.
Μάθετε ποια είναι τα αίτια και πώς να αποφύγετε αυτήν την ανισορροπία στην εντερική χλωρίδα στην εντερική δυσβολία.
Στη Βραζιλία, το πρώτο αρχείο της μεταμόσχευσης κοπράνων πραγματοποιήθηκε το 2013, στο νοσοκομείο Israelita Albert Einstein, στο Σάο Πάολο. Από τότε, έχει αποδειχθεί όλο και περισσότερο ότι η μεταμόσχευση κοπράνων μπορεί να είναι χρήσιμη για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών, όπως:
1. Ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα
Είναι η κύρια ένδειξη για τη μεταμόσχευση κοπράνων και χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του εντέρου και μόλυνση από το βακτήριο Clostridium difficile, το οποίο μολύνει κυρίως τους ανθρώπους που νοσηλεύονται με αντιβιοτικά, καθώς εκμεταλλεύεται την εξάλειψη των υγιών εντερικών βακτηρίων για να εγκατασταθούν.
Τα κύρια συμπτώματα της ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας είναι ο πυρετός, ο κοιλιακός πόνος και η επίμονη διάρροια και η θεραπεία τους γίνεται συνήθως με αντιβιοτικά όπως η μετρονιδαζόλη ή η βανκομυκίνη. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου το βακτήριο είναι ανθεκτικό, η μεταμόσχευση κοπράνων αποδεικνύεται αποτελεσματική στην επίτευξη γρήγορης επανεξισορρόπησης της εντερικής χλωρίδας και στην εξάλειψη της λοίμωξης.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία της ψευδομεμβρανώδους κολίτιδας.
2. Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου
Η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα είναι οι κυριότερες μορφές φλεγμονώδους νόσου του εντέρου και παρόλο που δεν είναι γνωστό τι ακριβώς τους προκαλεί, είναι γνωστό ότι εκτός από την επίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να υπάρξει δράση των ανθυγιεινών βακτηριδίων στο έντερο για την ανάπτυξη αυτών των ασθενειών.
Έτσι, η μεταμόσχευση κοπράνων μπορεί να είναι αποτελεσματική στη βελτίωση ή ακόμα και στην πρόκληση ολικής ύφεσης της νόσου του Crohn, ιδιαίτερα σοβαρών ή δύσκολων για θεραπεία περιπτώσεων.
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου φαίνεται να έχει διάφορες αιτίες, όπως αλλαγές στο εντερικό νευρικό σύστημα, ευαισθησία στα τρόφιμα, γενετική και ψυχολογική κατάσταση, ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι όλο και περισσότερο η εντερική χλωρίδα επηρεάζει την παρουσία της.
Έτσι, μερικές τρέχουσες δοκιμές έδειξαν ότι η μεταμόσχευση κοπράνων είναι πολύ ελπιδοφόρα για μια αποτελεσματική θεραπεία αυτού του συνδρόμου, αν και χρειάζονται ακόμα περισσότερες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί η πιθανότητα θεραπείας.
4. Παχυσαρκία και άλλες αλλαγές στο μεταβολισμό
Είναι γνωστό ότι η εντερική χλωρίδα μπορεί να μεταβληθεί σε παχύσαρκους ανθρώπους και υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτά τα βακτηρίδια τροποποιούν τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός χρησιμοποιεί την ενέργεια που προέρχεται από το φαγητό και με αυτόν τον τρόπο είναι πιθανό αυτό να είναι μία από τις αιτίες του για να χάσετε βάρος
Έτσι, μελέτες έχουν παρατηρήσει ότι μπορεί να είναι δυνατή η αντιμετώπιση τόσο της παχυσαρκίας όσο και άλλων αλλαγών του μεταβολικού συνδρόμου, όπως η υπέρταση, η αντίσταση στην ινσουλίνη, η αυξημένη γλυκαιμία, η χοληστερόλη και τα αυξημένα τριγλυκερίδια, με μεταμόσχευση κοπράνων. μελέτες για να αποδείξει πώς πρέπει να είναι αυτή η θεραπεία και για ποιον υποδεικνύεται.
Επιπλέον, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι μια δίαιτα πλούσια σε ζάχαρη και λίπος και χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες είναι μια από τις κύριες αιτίες της απορρύθμισης της εντερικής χλωρίδας και της επιβίωσης επιβλαβών βακτηρίων και ως εκ τούτου δεν είναι χρήσιμο να γίνει μεταμόσχευση κοπράνων εάν δεν υπάρχει δίαιτα που ευνοεί την επιβίωση καλών βακτηρίων.
5. Αυτισμός
Παρατηρήθηκε σε μια επιστημονική μελέτη ότι οι ασθενείς με αυτισμό που έλαβαν τη μεταμόσχευση κοπράνων παρουσίασαν βελτίωση των συμπτωμάτων, ωστόσο χρειάζονται ακόμα περισσότερες μελέτες για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πράγματι μια σύνδεση και μια επίδραση αυτής της διαδικασίας για τη θεραπεία του αυτισμού.
6. Νευρολογικές παθήσεις
Μια άλλη πολλά υποσχόμενη λειτουργία της μεταμόσχευσης κοπράνων είναι η δυνατότητα θεραπείας και μείωσης των συμπτωμάτων νευρολογικών παθήσεων όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η μυοκλονική δυστονία και η νόσος του Parkinson, καθώς έχει παρατηρηθεί σημαντική σχέση μεταξύ της εντερικής χλωρίδας και των ανοσοποιητικών και εγκεφαλικών λειτουργιών.
Άλλες πιθανές βοηθητικές εφαρμογές
Εκτός από τις προαναφερθείσες ασθένειες, η μεταμόσχευση κοπράνων έχει μελετηθεί στη θεραπεία και τον έλεγχο άλλων ασθενειών, όπως η χρόνια ηπατίτιδα, η ηπατική εγκεφαλοπάθεια, οι ανοσολογικές αιματολογικές ασθένειες όπως η θρομβοκυτταροπενική πορφύρα και η θεραπεία γενικευμένων λοιμώξεων που προκαλούνται από ανθεκτικά βακτήρια.
Έτσι, παρόλο που η θεραπεία των κοπράνων ήταν εδώ και πολλά χρόνια στην ιατρική, οι ανακαλύψεις των πραγματικών δυνατοτήτων της για την υγεία είναι ακόμα πρόσφατες και οι ιατρικές μελέτες πρέπει ακόμα να αποδείξουν όλες αυτές τις υποσχέσεις.
Πώς γίνεται η μεταμόσχευση;
Η μεταμόσχευση κοπράνων γίνεται με την εισαγωγή του υγρού κοπράνου του δότη στον ασθενή. Γι 'αυτό, είναι απαραίτητο να συλλεχθούν περίπου 50 g κοπράνων από τον δότη, τα οποία πρέπει να αναλυθούν για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχουν το βακτηρίδιο Clostridium difficile ή άλλα παράσιτα.
Το κόπραμα στη συνέχεια αραιώνεται σε αλατούχο διάλυμα και τοποθετείται στο έντερο του ασθενούς μέσω ρινογαστρικού σωλήνα, κλύσματος του ορθού, ενδοσκόπησης ή κολονοσκόπησης και μπορεί να απαιτηθεί μία ή περισσότερες δόσεις, ανάλογα με τη νόσο και τη σοβαρότητα της εντερικής φλεγμονής.
Συνήθως, η διαδικασία είναι γρήγορη και δεν αισθάνεται κανένα είδος πόνου ή δυσφορίας.
