Πώς να εντοπίσετε την αμυλοείδωση

Τα συμπτώματα που προκαλούνται από την αμυλοείδωση ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση της νόσου, η οποία μπορεί να προκαλέσει αίσθημα παλμών της καρδιάς, δυσκολία στην αναπνοή και πάχυνση της γλώσσας, ανάλογα με τον τύπο ασθένειας που έχει το άτομο.

Η αμυλοείδωση είναι μια σπάνια ασθένεια στην οποία εμφανίζονται μικρές εναποθέσεις πρωτεϊνών αμυλοειδούς οι οποίες είναι άκαμπτες ίνες σε διαφορετικά όργανα και ιστούς του σώματος που εμποδίζουν την καλή λειτουργία τους. Αυτή η ανεπαρκής εναπόθεση αμυλοειδών πρωτεϊνών μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, στην καρδιά, το ήπαρ, τους νεφρούς, τους τένοντες και το νευρικό σύστημα. Δείτε πώς να θεραπεύσετε αυτήν την ασθένεια πατώντας εδώ.

Οι κύριοι τύποι αμυλοείδωσης είναι:

AL ή πρωτογενή αμυλοείδωση

Είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου και προκαλεί κυρίως αλλαγές στα αιμοσφαίρια. Με την εξέλιξη της νόσου, επηρεάζονται άλλα όργανα, όπως νεφρά, καρδιά, συκώτι, σπλήνα, νεύρα, έντερα, δέρμα, γλώσσα και αιμοφόρα αγγεία.

Τα συμπτώματα που προκαλούνται από αυτόν τον τύπο ασθένειας εξαρτώνται από τη σοβαρότητα του αμυλοειδούς, χωρίς συμπτώματα ή την παρουσία σημείων που συνδέονται μόνο με την καρδιά, όπως πρησμένη κοιλιακή χώρα, δύσπνοια, απώλεια βάρους και λιποθυμία. Δείτε άλλα συμπτώματα εδώ.

ΑΑ ή δευτερογενής αμυλοείδωση

Αυτός ο τύπος ασθένειας προκύπτει λόγω της παρουσίας χρόνιων ασθενειών ή λόγω παρατεταμένων περιόδων φλεγμονής ή λοίμωξης στο σώμα, συνήθως μεγαλύτερη από 6 μήνες, όπως σε περιπτώσεις ρευματοειδούς αρθρίτιδας, οικογενειακού μεσογειακού πυρετού, οστεομυελίτιδας, φυματίωσης, λύκου ή φλεγμονώδους εντέρου.

Τα αμυλοειδή αρχίζουν να καθιζάνουν στα νεφρά, αλλά μπορούν επίσης να επηρεάσουν το ήπαρ, τον σπλήνα, τους λεμφαδένες και τα έντερα και τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια και συνεπώς μείωση στην παραγωγή πρήξιμο των ούρων και του σώματος.

Κληρονομική αμυλοείδωση ή AF

Η οικογενής αμυλοείδωση, που ονομάζεται επίσης κληρονομική, είναι μια μορφή της νόσου που προκαλείται από μια αλλαγή στο DNA του μωρού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή που κληρονομήθηκε από τους γονείς.

Αυτός ο τύπος ασθένειας επηρεάζει κυρίως το νευρικό σύστημα και την καρδιά και τα συμπτώματα αρχίζουν συνήθως στην ηλικία των 50 ετών ή κατά τη γήρανση και μπορεί επίσης να υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται ποτέ και η ασθένεια δεν επηρεάζει τη ζωή των ασθενών.

Ωστόσο, όταν παρουσιάζονται συμπτώματα, τα κύρια χαρακτηριστικά είναι η απώλεια ευαισθησίας στο χέρι, η διάρροια, η δυσκολία στο περπάτημα, τα προβλήματα καρδιάς και νεφρών, αλλά όταν εμφανίζονται στις πιο σοβαρές μορφές, η ασθένεια αυτή μπορεί να προκαλέσει θάνατο παιδιών μεταξύ 7 και 10 χρόνια.

Σειριακή συστηματική αμυλοείδωση

Αυτός ο τύπος ασθένειας εμφανίζεται στους ηλικιωμένους και συνήθως προκαλεί καρδιακά προβλήματα όπως καρδιακή ανεπάρκεια, αίσθημα παλμών, εύκολη κόπωση, πρήξιμο στα πόδια και τους αστραγάλους, δύσπνοια και υπερβολική ούρηση.

Ωστόσο, η ασθένεια εμφανίζεται επίσης ήπια και δεν προκαλεί βλάβη στη λειτουργία της καρδιάς.

Η αμυλοείδωση που σχετίζεται με το νεφρό

Αυτός ο τύπος αμυλοείδωσης συμβαίνει σε ασθενείς που έχουν νεφρική ανεπάρκεια και έχουν υποβληθεί σε αιμοκάθαρση για πολλά χρόνια επειδή το φίλτρο της μηχανής αιμοκάθαρσης δεν μπορεί να εξαλείψει την πρωτεΐνη μικροσφαιρίνης β-2 από το σώμα, η οποία τελικά συσσωρεύεται στις αρθρώσεις και τους τένοντες.

Έτσι, τα συμπτώματα που προκαλούνται είναι ο πόνος, η ακαμψία, η συσσώρευση υγρού στις αρθρώσεις και το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, που προκαλεί τσούξιμο και πρήξιμο στα δάκτυλα. Εδώ είναι πώς να θεραπεύσει το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

Τοπική αμυλοείδωση

Είναι όταν το αμυλοειδές συσσωρεύεται σε μία μόνο περιοχή ή όργανο του σώματος, προκαλώντας όγκους κυρίως στην ουροδόχο κύστη και την αναπνευστική οδό, όπως οι πνεύμονες και οι βρόγχοι.

Επιπλέον, οι όγκοι που προκαλούνται από αυτή την ασθένεια μπορούν επίσης να συσσωρευτούν στο δέρμα, το έντερο, το μάτι, τον κόλπο, το λαιμό και τη γλώσσα, που είναι πιο συχνές σε περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2, καρκίνου του θυρεοειδούς και μετά από 80 ετών.