Η μυελοποιητική σάλια είναι ο πιο σοβαρός τύπος σπυρίδιου, στον οποίο τα οστά της σπονδυλικής στήλης του μωρού δεν αναπτύσσονται σωστά κατά τη διάρκεια της κύησης, προκαλώντας ένα σακουλάκι στο πίσω μέρος του μωρού που περιέχει το νωτιαίο μυελό, τα νεύρα και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Γενικά, η εμφάνιση της σακκούλας μυελομινεργίας είναι πιο συχνή στη χαμηλότερη πλάτη, αλλά μπορεί να εμφανιστεί οπουδήποτε στη σπονδυλική στήλη, προκαλώντας στο παιδί να χάσει την ευαισθησία των άκρων και να λειτουργήσει κάτω από το σημείο του προβλήματος.
Η μυελομινεργία δεν έχει καμία θεραπεία επειδή, παρόλο που είναι δυνατό να μειωθεί η τσέπη με χειρουργική επέμβαση, οι αλλοιώσεις που προκαλούνται από το πρόβλημα δεν μπορούν να αντιστραφούν τελείως. Εδώ είναι πώς γίνεται η θεραπεία: Θεραπεία της μυελομινεργίας.
Οι φωτογραφίες του Myelomeningocele
Θεραπεία για τη μυελοποιητική οικολογία
Η θεραπεία για τη μυελοποιητική σόελ γίνεται συνήθως εντός των πρώτων 48 ωρών μετά τη γέννηση με χειρουργική επέμβαση για να κλείσει η σπονδυλική στήλη και να προστατευθεί ο νωτιαίος μυελός, αποφεύγοντας τη μόλυνση ή σοβαρό τραυματισμό που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του μωρού.
Επιπλέον, τα περισσότερα μωρά με μυελομηνοεγκελία μπορεί επίσης να αναπτύξουν υδροκεφαλία, το οποίο είναι ένα πρόβλημα στο οποίο υπάρχει υπερβολική συσσώρευση υγρού μέσα στο κρανίο, έτσι μπορεί να χρειαστεί να εκτελέσετε μια νέα χειρουργική επέμβαση για να τοποθετήσετε ένα σύστημα αποστράγγισης. Μάθετε περισσότερα στο: Το Hydrocephalus έχει μια θεραπεία.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει το μωρό να υποβληθεί σε φυσιοθεραπεία αμέσως μετά την ανάρρωση για να διατηρήσει το εύρος των αρθρώσεων και να αποτρέψει την μυϊκή ατροφία κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.
Συμπτώματα μυελομινεργίας
Το κύριο σύμπτωμα της μυελοποιητικής ωρίμανσης είναι η εμφάνιση μίας θήκης στο πίσω μέρος του μωρού, ωστόσο, άλλα σημεία περιλαμβάνουν:
- Δυσκολία ή έλλειψη κίνησης στα πόδια.
- Απώλεια ευαισθησίας στη θερμότητα ή στο κρύο.
- Ακράτεια ούρων και κοπράνων.
- Παραμορφώσεις στα πόδια ή τα πόδια.
Συνήθως, η διάγνωση της μυελομινεργίας γίνεται από τον παιδίατρο μόνο με την παρατήρηση των συμπτωμάτων, ωστόσο, μπορεί να είναι απαραίτητο, σε ορισμένες περιπτώσεις, να χρησιμοποιηθούν άλλες διαγνωστικές εξετάσεις, όπως μαγνητικός συντονισμός, υπολογιστική τομογραφία ή ακτινογραφία, για παράδειγμα.
Εδώ είναι πώς η προετοιμασία του μωρού πρέπει να είναι:
- Πότε να το MRI το μωρό
