Τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας προκαλούνται από φλεγμονή της πληγείσας άρθρωσης, όπως πόνο, ερυθρότητα, θερμότητα και οίδημα, τα οποία μπορεί να εμφανιστούν στα δάχτυλα ή τα δάχτυλα των ποδιών, στον αστράγαλο, στο γόνατο ή στον αγκώνα.
Η ουρική αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδη αρθρίτιδα και συνήθως επηρεάζει μια άρθρωση κάθε φορά, αν και μπορεί να επηρεάσει και περισσότερους αρθρώσεις, ειδικά όταν αναπτύσσεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και χωρίς κατάλληλη θεραπεία. Τα κύρια σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Ο πόνος, ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας κρίσης εμφανίζεται συνήθως απότομα και συχνά αρχίζει τη νύχτα και διαρκεί περίπου 2 έως 3 ημέρες.
- Οι ρίγος, ο ιδρώτας και ο πυρετός μπορεί να συνοδεύουν κρίσεις πόνου.
- Κόκκινη, ζεστή και διογκωμένη άρθρωση .
- Ο σχηματισμός των gouty tophi, τα οποία είναι οζίδια που σχηματίζονται γύρω από την προσβεβλημένη άρθρωση, λόγω της συσσώρευσης μονοναρικού νατρίου στον ιστό της άρθρωσης και γύρω από αυτήν και εμφανίζεται σε άτομα που έχουν την ασθένεια εδώ και πολλά χρόνια χωρίς κατάλληλη θεραπεία.
- Οι παραμορφώσεις και ο περιορισμός της κίνησης των αρθρώσεων, που προκαλούνται από την τοξοειδή ουρήθρα.
Κατά τη διάρκεια περιόδων μεταξύ κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας, ο ασθενής μπορεί να μην παρουσιάζει συμπτώματα για αρκετούς μήνες, ωστόσο, καθώς η ασθένεια επιδεινώνεται, τα διαστήματα μεταξύ των κρίσεων γίνονται συντομότερα μέχρις ότου προκύψει απόφραξη, όπου οι αρθρώσεις συμμετέχουν είναι μόνιμα επώδυνες και φλεγμονώδεις
Η ουρική αρθρίτιδα συνήθως επηρεάζει άτομα ηλικίας 35-50 ετών, κυρίως άνδρες, και προκαλείται από τη συσσώρευση κρυστάλλων ουρικού οξέος στην άρθρωση σε άτομα που έχουν ήδη υψηλό ουρικό οξύ. Ελέγξτε πώς μπορείτε να αναγνωρίσετε και να θεραπεύσετε το υψηλό ουρικό οξύ.
Πώς να ξέρετε αν είναι ουρική αρθρίτιδα
Ο γιατρός μπορεί να υποψιάζεται ουρική αρθρίτιδα με την κλινική αξιολόγηση του ασθενούς, παρατηρώντας τα συμπτώματα και εκτιμώντας τα χαρακτηριστικά της φλεγμονής των αρθρώσεων.
Για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, είναι απαραίτητο να εκτελεστούν δοκιμές, όπως η μέτρηση του ουρικού οξέος στο αίμα ή ακόμη και η ανίχνευση κρυστάλλων μονοουρικού νατρίου στο αναρροφητικό της άρθρωσης.
Ο γιατρός θα πρέπει επίσης να αποκλείσει άλλους τύπους αρθρίτιδας, όπως λοιμώδη αρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, για παράδειγμα. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις αιτίες, τη διάγνωση και τη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας.
Τι να κάνετε για τη θεραπεία
Η θεραπεία της κρίσης ουρικής αρθρίτιδας διεξάγεται με τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως η ιβουπροφαίνη, η κετοπροφαίνη ή η ινδομεθακίνη, για παράδειγμα. Η κολχικίνη είναι επίσης ένας τύπος αντιφλεγμονώδους που χρησιμοποιείται πολύ σε αυτές τις περιπτώσεις, επειδή μειώνει την φλεγμονώδη αντίδραση της άρθρωσης στην κρίση ουρικής αρθρίτιδας. Συνιστάται επίσης να διατηρείτε συμπιεσμένα κρύα νερά για να βοηθήσετε στην ανακούφιση των εντοπισμένων συμπτωμάτων.
Ήδη μετά την κρίση, απαιτούνται μέτρα για την πρόληψη νέων κρίσεων και για τον έλεγχο των επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα, η οποία γίνεται μέσω τροφίμων, αποφεύγοντας τα κρέατα, τα θαλασσινά και τα οινοπνευματώδη ποτά, αναφέροντας επίσης τον έλεγχο του βάρους και τη χρήση φαρμάκων, εάν το συστήσει ο γιατρός. Δείτε περισσότερες φυσικές θεραπείες και διορθωτικές επιλογές σχετικά με τον τρόπο θεραπείας της ουρικής αρθρίτιδας.
