Η ασθένεια Graves είναι μια ασθένεια του θυρεοειδούς που χαρακτηρίζεται από την υπερβολική ορμόνη αυτού του αδένα στο σώμα, προκαλώντας υπερθυρεοειδισμό. Πρόκειται για μια αυτοάνοση ασθένεια, που σημαίνει ότι τα αντισώματα του σώματος καταλήγουν να επιτίθενται στον θυρεοειδή και να αλλοιώνουν τη λειτουργία του.
Αυτή η ασθένεια είναι η κύρια αιτία του υπερθυρεοειδισμού, επηρεάζοντας περισσότερες γυναίκες από τους άνδρες, ειδικά στη δεκαετία του '20 και του '50, αν και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
Η ασθένεια Graves έχει θεραπευτική αγωγή και μπορεί να ελεγχθεί καλά και η επιλογή της θεραπείας υποδεικνύεται από το γιατρό, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης φαρμάκων όπως Propylthiouracil και Methimazole, θεραπείες ραδιενεργού ιωδίου ή χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς. Δεν λέγεται συνήθως ότι υπάρχει θεραπεία για τη νόσο του Graves, ωστόσο, είναι πιθανό η νόσος να πάει σε ύφεση, να «κοιμάται» για πολλά χρόνια ή για ζωή.
Κύρια συμπτώματα
Τα συμπτώματα που παρουσιάζονται στη νόσο του Graves εξαρτώνται από τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της ασθένειας και την ηλικία και την ευαισθησία του ασθενούς σε υπερβολικές ορμόνες, που συνήθως προκύπτουν:
- Υπερδραστικότητα, νευρικότητα και ευερεθιστότητα.
- Υπερβολική θερμότητα και ιδρώτα.
- Καρδιακές παλλιέργειες;
- Απώλεια βάρους, ακόμη και με αυξημένη όρεξη.
- Διάρροια.
- Υπέρβαση ούρων.
- Ακανόνιστη εμμηνόρροια και απώλεια της λίμπιντο.
- Τρόμος, με υγρό και ζεστό δέρμα.
- Goiter, η οποία είναι διόγκωση του θυρεοειδούς, προκαλώντας πρήξιμο στο κάτω μέρος του λαιμού.
- Μυϊκή αδυναμία.
- Γυναικομαστία, η οποία είναι η ανάπτυξη των μαστών στους άνδρες.
- Αλλαγές στα μάτια, όπως τα προεξέχοντα μάτια, ο κνησμός, τα υδατώδη μάτια και η διπλή όραση.
- Οι βλάβες του δέρματος είναι ροζ πλάκες που βρίσκονται σε περιοχές του σώματος, γνωστές και ως δερματίτιδα του Graves ή προ-κνημιαίο μυξέδημα.
Στους ηλικιωμένους, τα σημεία και τα συμπτώματα μπορεί να είναι πιο λεπτές και μπορεί να εκδηλωθούν με υπερβολική κόπωση και απώλεια βάρους, κάτι που μπορεί να συγχέεται με άλλες ασθένειες.
Αν και η νόσος του Graves είναι η κύρια αιτία του υπερθυρεοειδισμού, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η υπερβολική παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών μπορεί να προκληθεί από άλλα προβλήματα, γι 'αυτό δείτε πώς να εντοπίσετε τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού και τις κύριες αιτίες.
Πώς να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου του Graves γίνεται με την αξιολόγηση των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται, των εξετάσεων αίματος για τη μέτρηση της ποσότητας θυρεοειδικών ορμονών, όπως TSH και T4, και των ανοσολογικών εξετάσεων για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν αντισώματα στο αίμα κατά του θυρεοειδούς.
Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να διατάξει εξετάσεις όπως σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς, CT ή MRI, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της λειτουργίας άλλων οργάνων όπως τα μάτια και η καρδιά. Εδώ είναι πώς να προετοιμαστείτε για σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία της νόσου του Graves υποδεικνύεται από τον ενδοκρινολόγο, προσανατολισμένη σύμφωνα με την κλινική εικόνα του κάθε ατόμου. Μπορεί να γίνει με 3 τρόπους:
- Χρήση αντιθυρεοειδικών φαρμάκων, όπως η Μεμιμαζόλη ή η Προπυλουθειουρακίλη, που θα μειώσουν την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών και αντισωμάτων που προσβάλλουν αυτόν τον αδένα.
- Χρήση ραδιενεργού ιωδίου, η οποία προκαλεί την καταστροφή των θυρεοειδικών κυττάρων, η οποία τελικά μειώνει την παραγωγή ορμονών.
- Η χειρουργική επέμβαση, η οποία αφαιρεί μέρος του θυρεοειδούς ώστε να μειώσει την παραγωγή ορμονών, γίνεται μόνο σε ασθενείς με ασθένειες ανθεκτικές στη θεραπεία με φάρμακα.
Τα φάρμακα που ελέγχουν τον καρδιακό παλμό, όπως η προπρανολόλη ή η ατενολόλη, μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των αίσθημα παλμών, των κραδασμών και της ταχυκαρδίας.
Επιπλέον, ασθενείς με σοβαρά οφθαλμικά συμπτώματα μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν οφθαλμικές σταγόνες και αλοιφές για να ανακουφίσουν την ενόχληση και να ενυδατώσουν τα μάτια τους, καθώς και να σταματήσουν το κάπνισμα και να φορούν γυαλιά ηλίου που προστατεύονται από την πλευρά τους.
Δείτε πώς μπορεί να βοηθήσει η εξουσία με το παρακάτω βίντεο:
Θεραπεία εγκυμοσύνης
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αυτή η ασθένεια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τις χαμηλότερες δόσεις φαρμάκων και, ει δυνατόν, να διακόπτεται η χρήση φαρμάκων στο τελευταίο τρίμηνο, καθώς τα επίπεδα αντισωμάτων τείνουν να βελτιώνονται στο τέλος της κύησης.
Ωστόσο, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ασθένεια κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου της ζωής, διότι όταν σε υψηλά επίπεδα οι θυρεοειδικές ορμόνες και τα φάρμακα μπορούν να διασχίσουν τον πλακούντα και να προκαλέσουν τοξικότητα στο έμβρυο.
