Η πρόωρη αποκοπή του πλακούντα συμβαίνει όταν ο πλακούντας χωρίζεται από το τοίχωμα της μήτρας, προκαλώντας σοβαρή κράμπες στην κοιλιά και αιμορραγία του κόλπου σε έγκυες γυναίκες άνω των 20 εβδομάδων κύησης.
Πρόκειται για μια ευαίσθητη κατάσταση, καθώς μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την υγεία της μητέρας και του μωρού, οπότε αν υπάρχει υποψία, καλό είναι να πάτε αμέσως στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης για να δείτε τον μαιευτήρα να διαγνώσει και να θεραπεύσει αυτή την κατάσταση το συντομότερο δυνατόν .
Επιπλέον, εάν μια απόσπαση εμφανίζεται νωρίς στην εγκυμοσύνη ή πριν από 20 εβδομάδες, ονομάζεται ωοθυλακιορρηξία, η οποία έχει πολύ παρόμοια συμπτώματα. Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την κατάσταση, δείτε πώς να προσδιορίσετε και τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση αποκόλλησης των ωοθηκών.
Τι προκαλεί
Κάθε έγκυος γυναίκα μπορεί να αναπτύξει αποκοπή του πλακούντα και η αιτία σχετίζεται με αλλαγές στην κυκλοφορία του αίματος στον πλακούντα και τη φλεγμονή, που μπορεί να προκληθεί από:
- Έντονη σωματική άσκηση.
- Κτυπήστε στην πλάτη ή στην κοιλιά.
- Υψηλή αρτηριακή πίεση ή προεκλαμψία.
- Το κάπνισμα;
- Χρήση φαρμάκων.
- Σπάσιμο της τσάντας μπροστά από το χρονοδιάγραμμα.
- Μικρό αμνιακό υγρό στον σάκο.
- Λοίμωξη.
- Ασθένειες που μεταβάλλουν την πήξη του αίματος.
Η αποκοπή του πλακούντα είναι μία από τις κύριες αιτίες της αιμορραγίας στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, περίοδος κατά την οποία το έμβρυο και ο πλακούντας είναι μεγαλύτερα. Η θεραπεία σας θα πρέπει να ξεκινά μόλις υποψιαστεί ότι μειώνει τον κίνδυνο για την υγεία του μωρού και της μητέρας λόγω των συνεπειών της αιμορραγίας και της έλλειψης οξυγόνου.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Σε περίπτωση υποψίας πρόωρης αποσύνδεσης του πλακούντα, συνιστάται να μεταβείτε στο δωμάτιο επειγόντων περιστατικών το συντομότερο δυνατό, ώστε ο μαιευτήρας να ξεκινήσει τις διαγνωστικές και θεραπευτικές διαδικασίες. Μπορεί να είναι απαραίτητη η έγκυος γυναίκα να νοσηλευτεί για μια περίοδο ανάπαυσης, με χρήση οξυγόνου και έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού ρυθμού, καθώς και παρακολούθηση αιμορραγίας με εξετάσεις αίματος.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αποκοπή του πλακούντα, είναι σημαντικό να εξατομικεύσετε κάθε περίπτωση ανάλογα με τον αριθμό των εβδομάδων κύησης και την κατάσταση υγείας της εγκύου γυναίκας και του μωρού.
Έτσι, όταν το έμβρυο είναι ώριμο ή είναι περισσότερο από 34 εβδομάδες, ο μαιευτήρας συνήθως συνιστά την πρόβλεψη της παράδοσης και μπορεί να εκτελεστεί κανονικά, όταν η απόσπαση είναι μικρή, αλλά απαιτείται μια καισαρική τομή εάν η απόσπαση είναι πιο σοβαρή.
Όταν το μωρό είναι λιγότερο από 34 εβδομάδες κύησης, πρέπει να γίνει μια συνεχής αξιολόγηση μέχρι να σταματήσει η αιμορραγία και μέχρι να σταθεροποιηθούν τα ζωτικά του σημάδια και αυτά του μωρού. Τα φάρμακα μπορεί επίσης να ενδείκνυνται για μείωση της συστολής της μήτρας.
Άλλοι προσανατολισμοί
Εάν η μητέρα και το μωρό είναι καλά και η αιμορραγία σταματήσει, η έγκυος γυναίκα μπορεί να αποφορτιστεί, με την καθοδήγηση κάποιου είδους φροντίδας, όπως:
- Αποφύγετε να στέκεστε πάνω από 2 ώρες, κατά προτίμηση να κάθεστε ή να ξαπλώνετε με τα πόδια σας να ανεβαίνουν ελαφρά.
- Μην κάνετε καμία προσπάθεια όπως καθαρισμός του σπιτιού ή φροντίδα των παιδιών.
- Πίνετε τουλάχιστον 2 λίτρα νερού την ημέρα.
Εάν δεν είναι δυνατόν να σταθεροποιήσετε την εικόνα, μπορεί να χρειαστεί να προβλέψετε την παράδοση, ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, για να διασφαλίσετε την υγεία του μωρού και της μητέρας.
Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί πότε θα υπάρξει αποκόλληση του πλακούντα ή όχι, είναι σημαντικό να πραγματοποιηθεί επαρκής προγεννητική φροντίδα και είναι δυνατόν να εντοπιστούν εκ των προτέρων οι αλλαγές στον σχηματισμό του πλακούντα και είναι δυνατόν να παρέμβουμε το συντομότερο δυνατό. Μάθετε περισσότερα για το τι είναι ο πλακούντας και ποιες αλλαγές μπορεί να συμβούν.
Πώς να ξέρετε αν είναι αποκοπή πλακούντα
Η πρόωρη αποκοπή του πλακούντα μπορεί να προκαλέσει σημεία και συμπτώματα, όπως:
- Σοβαρός κοιλιακός πόνος.
- Πόνος στην οσφυϊκή περιοχή.
- Κολπική αιμορραγία.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει κολπική αιμορραγία, καθώς μπορεί να κρύβεται, δηλαδή, να κρατιέται μεταξύ του ιχνηλάτη και της μήτρας.
Επιπλέον, εάν η απόσπαση είναι μικρή ή μερική, μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα, αλλά εάν είναι υπερβολικά μεγάλη ή υπερβολική, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, καθώς η αιμορραγία είναι πιο έντονη, καθώς και η αποκοπή της πηγής οξυγόνου στο μωρό.
Η διάγνωση της πρόωρης αποκόλλησης του πλακούντα γίνεται από τον μαιευτήρα, από το κλινικό ιστορικό και τη φυσική εξέταση, εκτός από το υπερηχογράφημα, το οποίο μπορεί να ανιχνεύει αιματώματα, θρόμβους, ένταση αιμορραγίας και να διαφοροποιείται από άλλες ασθένειες που μπορεί να συγχέουν, όπως ο πλακούντας . Μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την άλλη σημαντική αιτία αιμορραγίας σε έγκυες γυναίκες και δείτε τι πρέπει να κάνετε στην περίπτωση του πλακούντα previa.
