Για τη θεραπεία της κατάθλιψης στην παιδική ηλικία χρησιμοποιούνται συνήθως αντικαταθλιπτικά φάρμακα όπως η φλουοξετίνη, η σερτραλίνη ή η ιμιπραμίνη και είναι επίσης πολύ σημαντικό να πραγματοποιηθεί ψυχοθεραπεία και να τονωθεί η κοινωνικοποίηση του παιδιού με συμμετοχή σε ψυχαγωγικές και αθλητικές δραστηριότητες.
Οι αιτίες της παιδικής κατάθλιψης μπορεί να σχετίζονται με οικογενειακά προβλήματα όπως η έλλειψη προσοχής και αγάπης, ο διαχωρισμός των γονέων, ο θάνατος ενός συγγενή ή ενός κατοικίδιου ζώου, η αλλαγή του σχολείου ή οι συνέπειες των σχολικών φίλων και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως θλίψη σταθερότητα, ευερεθιστότητα, νοστιμιότητα, απογοήτευση και κακή απόδοση στο σχολείο. Ελέγξτε πώς μπορείτε να προσδιορίσετε τα συμπτώματα της κατάθλιψης στην παιδική ηλικία.
Η κατάθλιψη στην παιδική ηλικία έχει μια θεραπεία εάν διαγνωστεί έγκαιρα και η θεραπεία ξεκίνησε το συντομότερο δυνατό. Ο παιδοψυχολόγος ή / και ο ψυχολόγος είναι οι καλύτεροι ειδικοί για να κάνουν τη διάγνωση και να συνοδεύσουν το παιδί.
Θεραπείες για την κατάθλιψη στην παιδική ηλικία
Η θεραπεία με φάρμακα για την κατάθλιψη των παιδιών γίνεται με αντικαταθλιπτικά φάρμακα, όπως η φλουοξετίνη, η σερτραλίνη, η ιμιπραμίνη, η παροξετίνη ή η σιταλοπράμη, για παράδειγμα, που συνταγογραφούνται από τον παιδοψυχίατρο.
Η επιλογή του φαρμάκου θα πρέπει να εξατομικεύεται για κάθε παιδί και η επιλογή για θεραπεία θα πρέπει να βασίζεται στα συμπτώματα που παρουσιάζονται και στην κλινική εικόνα, μετά από λεπτομερή αξιολόγηση. Άλλες καταστάσεις που μπορεί επίσης να επηρεάσουν αυτή την επιλογή είναι η ηλικία, η γενική υγεία του παιδιού και η χρήση άλλων φαρμάκων.
Ορισμένες από τις ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να παρουσιαστούν είναι πονοκέφαλος, ναυτία, κοιλιακό άλγος, ξηροστομία, ζάλη, δυσκοιλιότητα, διάρροια ή θολή όραση και πρέπει πάντα να αναφέρονται στον γιατρό για να αξιολογηθεί η πιθανότητα αλλαγής της δόσης ή του τύπου προϊόντος.
Θεραπεία με ψυχοθεραπεία
Η ψυχοθεραπεία, όπως και η τεχνική της γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας, είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία του παιδιού, καθώς βοηθά τα παιδιά να αντιμετωπίσουν καλύτερα τα προβλήματα και επιτρέπει τη δημιουργία καλύτερων συνηθειών.
Καθ 'όλη τη διάρκεια της ψυχοθεραπευτικής θεραπείας είναι επίσης σημαντικό να τονωθεί όλο το κοινωνικό πλαίσιο του παιδιού με αυτό το σύνδρομο, με τη συμμετοχή γονέων και δασκάλων για τη διατήρηση της καθημερινής καθοδήγησης, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της εστίασης και της προσοχής παιδί.
Επιπλέον, για να αποφευχθεί η εμφάνιση της παιδικής κατάθλιψης, οι γονείς πρέπει να δώσουν προσοχή και να φροντίσουν τα παιδιά τους και να ασκήσουν το παιδί κάποια αθλήματα ή δραστηριότητα, όπως θέατρο ή χορό, για να αποτρέψουν και να διευκολύνουν τη δημιουργία φίλων, που αποτελούν μορφές φυσικής θεραπείας.
