Μετά από μεταμόσχευση ήπατος, το άτομο μπορεί να ζήσει σχετικά κοντά στο φυσιολογικό, να μπορεί να σπουδάσει, να εργαστεί και να σχηματίσει μια οικογένεια. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ιδιαίτερες φροντίδες που πρέπει να ληφθούν για να εξασφαλιστεί η υγεία της μεταμόσχευσης, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους.
Ανάκτηση νοσοκομείου
Αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση, το άτομο που έλαβε το «νέο» ήπαρ θα πρέπει να εισαχθεί στη ΜΕΘ για 1 έως 2 εβδομάδες, όπου μπορεί να ελεγχθεί η πίεση, η γλυκόζη αίματος, η πήξη του αίματος, η νεφρική λειτουργία και άλλες, Είναι εντάξει και μπορείτε να πάτε στο σπίτι.
Για τις πρώτες 3 ημέρες είναι φυσιολογικό το άτομο να παραμείνει συνδεδεμένο με αναπνευστικές συσκευές και να έχει καθετήρες για να τροφοδοτήσει και να αδειάσει την ουροδόχο κύστη. Στη μονάδα αυτή, οι γιατροί μπορούν να πραγματοποιούν καθημερινά διάφορες εξετάσεις για να δουν πόσο καλά το άτομο αναρρώνει από τη μεταμόσχευση.
Όταν το άτομο είναι σταθερό, μπορεί να αποφορτιστεί από τη ΜΕΘ και μπορεί να παραμείνει στο νοσοκομείο ή να πάει στο σπίτι όπου πρέπει να συνεχίσει την αποκατάστασή του και να επιστρέψει στο γιατρό κάθε εβδομάδα για αξιολόγηση και το ήπαρ λειτουργεί σωστά.
Η φυσιοθεραπεία μπορεί να ενδείκνυται για τη βελτίωση της αναπνευστικής ικανότητας και τη μείωση του κινδύνου επιπλοκών του κινητήρα, όπως η δυσκαμψία και η μείωση των μυών, η θρόμβωση και άλλα. Αυτό θα πρέπει να επιβλέπεται από έναν φυσιοθεραπευτή και μπορούν να χρησιμοποιηθούν συσκευές και ασκήσεις για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Αρχική ανάκτηση
Η αποκατάσταση μετά τη μεταμόσχευση είναι ευαίσθητη επειδή είναι απαραίτητο να παίρνετε ανοσοκατασταλτικά καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής, επειδή το σώμα αντιδρά κανονικά στο νέο όργανο επιτίθεται σε αυτό.
Αυτά τα φάρμακα ονομάζονται ανοσοκατασταλτικά και δρουν στο ανοσοποιητικό σύστημα, εξασθενίζοντας το, το οποίο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο λοιμώξεων. Η προσαρμογή της δοσολογίας αυτών των φαρμάκων μπορεί να πάρει κάποιο χρονικό διάστημα επειδή ο στόχος είναι να μπορέσει το σώμα να αμυνθεί από ιούς και βακτήρια, αλλά χωρίς να απορρίψει το μεταμοσχευμένο ήπαρ.
Μερικά φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι η πρεδνιζόνη, η κυκλοσπορίνη, η αζαθειοπρίνη, οι σφαιρίνες και τα μονοκλωνικά αντισώματα, αλλά η δόση ποικίλλει από το ένα άτομο στο άλλο, επειδή εξαρτάται από διάφορους παράγοντες που πρέπει να αξιολογούνται από τον γιατρό ως ασθένεια που οδήγησε στη μεταμόσχευση, το βάρος και άλλες ασθένειες που εμφανίζονται ως καρδιακά προβλήματα και διαβήτης.
Παρενέργειες των φαρμάκων
Με τη χρήση ανοσοκατασταλτικών, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως οίδημα του σώματος, αύξηση του σωματικού βάρους, αυξημένη ποσότητα μαλλιών στο σώμα, ιδιαίτερα στα πρόσωπα των γυναικών, οστεοπόρωση, κακή πέψη, απώλεια μαλλιών και κακώσεις. Έτσι, θα πρέπει να παρατηρήσετε τα συμπτώματα που εμφανίζονται και να μιλήσετε στον γιατρό ώστε να υποδείξει τι μπορεί να γίνει για τον έλεγχο αυτών των δυσάρεστων συμπτωμάτων, χωρίς να βλάψει το ανοσοκατασταλτικό σχήμα.
Τι μπορεί να συμβεί μετά τη μεταμόσχευση
Μετά από αυτή τη διαδικασία, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές όπως η απόρριψη του νέου οργάνου που εκδηλώνεται με αιμορραγίες, θρόμβωση, λοιμώξεις, αλλοιωμένη λειτουργία της χολής, υπέρταση, καρκίνο και δημιουργία ιών και βακτηρίων που προκαλούν ηπατίτιδα στο «νέο» ήπαρ.
Απαραίτητη φροντίδα
Το άτομο που έλαβε ένα όργανο δεν πρέπει να καταναλώνει αλκοολούχα ποτά και δεν πρέπει να καταβάλλει προσπάθειες. Η σωματική δραστηριότητα πρέπει να είναι ελαφριά και να υποδεικνύεται από έναν επαγγελματία φυσικής αγωγής και η διατροφή πρέπει να είναι όσο το δυνατόν υγιέστερη.
Δείτε άλλη σημαντική φροντίδα:
- Διατροφή για το συκώτι
- Συμπτώματα των ηπατικών προβλημάτων
Πόσο καιρό να περιμένετε
Ο ρυθμός επιβίωσης μετά από μεταμόσχευση ήπατος εξαρτάται βασικά από τις συνθήκες του ασθενούς πριν από τη χειρουργική επέμβαση και από την ποιότητα του μεταμοσχευμένου οργάνου, οπότε μετά τη χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνουν πολλές εξετάσεις για να εξακριβωθεί αν ο ασθενής έχει όντως επωφεληθεί από τη μεταμόσχευση.
Επιπλέον, ο ασθενής θα πρέπει να συνεχίσει να ακολουθείται από τον ογκολόγο και τον ηπατολόγο για να παρακολουθήσει την εξέλιξη του νέου ήπατος και εάν λυθούν τα προβλήματα υγείας που οδήγησαν στη μεταμόσχευση.
Όταν η μεταμόσχευση υποδεικνύεται
Η μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να υποδεικνύεται όταν το όργανο υποστεί σοβαρές διαταραχές και παύσει να λειτουργεί, όπως κίρρωση, κεραυνοβόλος ή καρκίνος σε αυτό το όργανο, σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.
Η μεταμόσχευση ενδείκνυται όταν τα φάρμακα, η ακτινοθεραπεία ή η χημειοθεραπεία δεν μπορούν να αποκαταστήσουν την καλή λειτουργία τους Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής θα πρέπει να συνεχίσει να κάνει τη θεραπεία που προτείνει ο γιατρός και να εκτελέσει τις απαραίτητες εξετάσεις μέχρις ότου γίνει ένας συμβατός δότης ήπατος, ο οποίος βρίσκεται στο ιδανικό βάρος και χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας.
Η μεταμόσχευση μπορεί να ενδείκνυται σε περίπτωση οξείας ή χρόνιας ασθένειας, η οποία έχει ελάχιστες πιθανότητες να επαναληφθεί μετά από μεταμόσχευση, όπως:
- Κίρρωση του ήπατος.
- Μεταβολικές ασθένειες.
- Σκληρυντική χολαγγειίτιδα.
- Χλωρίδα artresia?
- Χρόνια ηπατίτιδα.
- Ηπατική ανεπάρκεια.
Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει με το ήπαρ ενός ζωντανού ατόμου ή ενός ατόμου με εγκεφαλικό θάνατο. Ωστόσο, η μεταμόσχευση μεταξύ ενδιάμεσων παραγόντων αναφέρεται μόνο όταν ο λήπτης είναι παιδί ή παιδί, διότι στην περίπτωση αυτή ένα μέρος του οργάνου ενός ενήλικα επαρκεί για να αντικαταστήσει το ήπαρ ενός παιδιού.
Ορισμένες ασθένειες που μπορεί να μην ενδείκνυνται για μεταμόσχευση είναι ηπατίτιδα Β επειδή ο ιός τείνει να εγκατασταθεί στο «νέο» ήπαρ σε περίπτωση κίρρωσης που προκαλείται από αλκοολισμό, διότι εάν το άτομο συνεχίζει να πίνει υπερβολικά το «νέο» όργανο θα είναι επίσης κατεστραμμένο.
Έτσι, ο γιατρός θα πρέπει να υποδείξει πότε η μεταμόσχευση μπορεί ή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με βάση την ασθένεια του ήπατος που έχει το άτομο και τη γενική κατάσταση της υγείας του ατόμου.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι
Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι κατά τη διάρκεια μιας μεταμόσχευσης, μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει περίπου 12 έως 24 ώρες. Οι κίνδυνοι μπορεί να είναι:
- Έμφραγμα κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.
- Δυσλειτουργία του ήπατος.
- Κίνδυνος σήψης, που συμβαίνει όταν τα βακτήρια εξαπλώνονται μέσω του σώματος προκαλώντας λοιμώξεις.
Για να γίνει η μεταμόσχευση, γίνονται δοκιμές για να γίνει γνωστή η συμβατότητα μεταξύ αίματος και ιστού του δότη και του λήπτη και στη συνέχεια το όργανο αποσύρεται από τον δότη και εμφυτεύεται στο σώμα του λήπτη. Μετά τη μεταμόσχευση, το άτομο που έλαβε το ήπαρ θα πρέπει να παίρνει τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για να αποτρέψει το δικό του σώμα να απορρίπτει το όργανο.
Πώς να προετοιμαστείτε για μεταμόσχευση
Για να προετοιμαστείτε για αυτόν τον τύπο διαδικασίας, θα πρέπει να διατηρείτε μια καλή διατροφή, αποφεύγοντας τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και ζάχαρη, προτιμώντας τα λαχανικά, τα λαχανικά, τα φρούτα και τα άπαχα κρέατα. Επιπλέον, είναι σημαντικό να ενημερώνεται ο γιατρός για τυχόν συμπτώματα που υπάρχουν, ώστε να μπορεί να ερευνήσει και να ξεκινήσει την κατάλληλη θεραπεία.
Όταν ο γιατρός έρχεται σε επαφή, καλώντας το άτομο για τη μεταμόσχευση, θα πρέπει αμέσως να σταματήσει να τρώει και να πίνει, να παραμείνει εντατικό και να μεταβεί στο αναφερόμενο νοσοκομείο το συντομότερο δυνατό για τη διεξαγωγή της διαδικασίας.
Το άτομο που θα παραλάβει το δωρεμένο όργανο πρέπει να έχει συνοδό σε νόμιμη ηλικία και να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα έγγραφα για να νοσηλευτεί για να λάβει το όργανο. Μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι φυσιολογικό το άτομο να παραμείνει στη ΜΕΘ για τουλάχιστον 10 έως 14 ημέρες.
