Γνωρίστε τη νόσο του Ανθρώπου

Η ασθένεια του δέντρου είναι epidermodysplasia verruciformis, μια ασθένεια που προκαλείται από έναν τύπο ιού HPV που προκαλεί το άτομο να έχει πολυάριθμα κονδυλώματα διάσπαρτα σε όλο το σώμα, τα οποία είναι τόσο μεγάλα και σπασμένα που κάνουν τα χέρια και τα πόδια τους να μοιάζουν με κορμούς των δέντρων.

Η φλεγμονώδης επιδερμοδυσπλασία είναι σπάνια αλλά επηρεάζει σοβαρά το δέρμα. Αυτή η ασθένεια προκαλείται από την παρουσία ιού HPV και επίσης από αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα που επιτρέπει σε αυτούς τους ιούς να κυκλοφορούν ελεύθερα σε όλο το σώμα, οδηγώντας στο σχηματισμό μιας μεγάλης ποσότητας κονδυλωμάτων σε όλο το σώμα.

Οι περιοχές που έχουν πληγ Έτσι, το ίδιο άτομο μπορεί να έχει κονδυλώματα σε διάφορες περιοχές του σώματος, αλλά όχι όλα αυτά θα σχετίζονται με τον καρκίνο.

Συμπτώματα και διάγνωση

Τα συμπτώματα της επιπεφυλλοποιητικής επιδερμοδυσπλασίας μπορεί να ξεκινήσουν σύντομα μετά τη γέννηση, αλλά συνήθως εμφανίζονται μεταξύ 5 και 12 ετών. Είναι:

• Τα σκοτεινά κονδυλώματα, τα οποία είναι αρχικά επίπεδα, αλλά αρχίζουν να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται γρήγορα.
• Με την έκθεση στον ήλιο μπορεί να υπάρχει κνησμός και αίσθημα καύσου στα κονδυλώματα.

Αυτά τα ακροχορδόνια επηρεάζουν ιδιαίτερα το πρόσωπο, τα χέρια και τα πόδια, δεν υπάρχουν στο τριχωτό της κεφαλής, ούτε στο βλεννογόνο όπως οι περιοχές του στόματος και των γεννητικών οργάνων.

Αν και δεν είναι ασθένεια που περνά από πατέρα σε γιο, μπορεί να υπάρχουν αδελφοί με την ίδια ασθένεια και υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα το ζευγάρι να έχει παιδί με αυτή την ασθένεια όταν υπάρχει ένας συγγενής γάμος, δηλαδή, όταν υπάρχει ένας γάμος μεταξύ αδελφών, μεταξύ γονείς και παιδιά ή μεταξύ πρώτων ξαδέρφων.

Θεραπείες και Θεραπεία

Η θεραπεία της verrucciform epidermodysplasia πρέπει να υποδεικνύεται από τον δερματολόγο και μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Τα φάρμακα μπορούν να συνταγογραφηθούν για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και μπορούν να εκτελεστούν χειρουργικές επεμβάσεις για την αφαίρεση των κονδυλωμάτων.

Ωστόσο, καμία θεραπεία δεν είναι οριστική και τα κονδυλώματα μπορούν να συνεχίσουν να εμφανίζονται και να αυξάνονται σε μέγεθος, είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται χειρουργικές επεμβάσεις για την απομάκρυνσή τους τουλάχιστον 2 φορές το χρόνο. Εάν ο ασθενής δεν κάνει καμία θεραπεία, τα κονδυλώματα μπορεί να αναπτυχθούν τόσο πολύ ώστε να εμποδίσουν το άτομο να τρώει και να κάνει τη δική του υγιεινή.

Ορισμένα φάρμακα που μπορεί να ενδείκνυνται είναι το σαλικυλικό οξύ, το ρετινοϊκό οξύ, το Levamisole, το Thuya CH30, η ακτιρετίνη και η ιντερφερόνη. Όταν ο άνθρωπος έχει καρκίνο, ο ογκολόγος μπορεί να υποδείξει τη χημειοθεραπεία για τον έλεγχο της νόσου, να την αποτρέψει από το να επιδεινωθεί και ότι ο καρκίνος δεν εξαπλώνεται σε άλλες περιοχές του σώματος.