Τα συμπτώματα της λεπτόσπιρωσης μπορεί να εμφανιστούν έως και 2 εβδομάδες μετά την επαφή με τα βακτήρια που είναι υπεύθυνα για την ασθένεια, η οποία συνήθως συμβαίνει αφού βρίσκεται σε νερά με υψηλό κίνδυνο μόλυνσης, όπως συμβαίνει κατά τη διάρκεια πλημμυρών.
Τα συμπτώματα της λεπτοσπείρωσης τείνουν να είναι πολύ παρόμοια με αυτά της γρίπης και περιλαμβάνουν:
- Πυρετός άνω των 38ºC.
- Πονοκέφαλο;
- Κρυάδα;
- Μυϊκός πόνος, ειδικά στο μοσχάρι, στην πλάτη και στην κοιλιά.
- Απώλεια όρεξης
- Ναυτία και έμετος;
- Διάρροια.
Περίπου 3 έως 7 ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, μπορεί να εμφανιστεί η τριάδα Weil, η οποία είναι ένα σημάδι σοβαρότητας και χαρακτηρίζεται από την παρουσία τριών συμπτωμάτων: κιτρινωπό δέρμα, νεφρική ανεπάρκεια και αιμορραγίες, κυρίως πνευμονική. Αυτό συμβαίνει όταν η θεραπεία δεν ξεκινά ή δεν εκτελείται σωστά, γεγονός που ευνοεί την ανάπτυξη των βακτηρίων που είναι υπεύθυνα για τη λεπτόσπιρωση στην κυκλοφορία του αίματος.
Λόγω του γεγονότος ότι μπορεί να επηρεάσει τους πνεύμονες, μπορεί επίσης να υπάρχει βήχας, δυσκολία στην αναπνοή και αιμόπτυση, η οποία αντιστοιχεί σε αιματηρό βήχα.
.jpg)
Τι να κάνετε σε περίπτωση υποψίας
Εάν υπάρχει υποψία λεπτοσπιρίωσης, είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν γενικό ιατρό ή έναν επαγγελματία μολυσματικών ασθενειών για να αξιολογήσετε τα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας επαφής με μολυσμένο νερό.
Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο γιατρός μπορεί επίσης να διατάξει εξετάσεις αίματος και ούρων για να αξιολογήσει τη νεφρική, ηπατική λειτουργία και την ικανότητα πήξης. Επομένως, συνιστάται η αξιολόγηση των επιπέδων ουρίας, κρεατινίνης, χολερυθρίνης, TGO, TGP, γάμμα-GT, αλκαλικής φωσφατάσης, CPK και PCR, εκτός από τον πλήρη αριθμό αίματος.
Εκτός από αυτές τις δοκιμές, υποδεικνύονται επίσης δοκιμές για την ταυτοποίηση του μολυσματικού παράγοντα, καθώς και αντιγόνα και αντισώματα που παράγονται από τον οργανισμό έναντι αυτού του μικροοργανισμού.
Πώς να πάρετε τη λεπτόσπιρωση
Η κύρια μορφή μετάδοσης της λεπτοσπείρωσης είναι η επαφή με νερό μολυσμένο με ούρα από ζώα ικανά να μεταδώσουν την ασθένεια και, ως εκ τούτου, είναι συχνή κατά τη διάρκεια πλημμυρών. Όμως, η ασθένεια μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άτομα που έρχονται σε επαφή με σκουπίδια, χερσαία εδάφη, συντρίμμια και στατικά νερά, επειδή τα βακτήρια της λεπτόσπιρωσης μπορούν να παραμείνουν ζωντανά για 6 μήνες σε υγρές ή υγρές περιοχές.
Έτσι, το άτομο μπορεί να μολυνθεί όταν μπαίνει σε λακκούβες νερού στο δρόμο, όταν καθαρίζει άδειες παρτίδες, όταν χειρίζεται συσσωρευμένα σκουπίδια ή όταν πηγαίνει στην απόρριψη της πόλης, είναι πιο συνηθισμένο σε άτομα που εργάζονται ως οικιακοί υπάλληλοι, πλινθοκτιστές και συλλέκτες σκουπιδιών. Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες της μετάδοσης της λεπτόσπιρωσης.
Πώς έρχεται
Η θεραπεία για τη λεπτοσπείρωση πρέπει να υποδεικνύεται από τον γενικό ιατρό ή από τον ειδικό των μολυσματικών ασθενειών και συνήθως γίνεται στο σπίτι με τη χρήση αντιβιοτικών, όπως η αμοξικιλλίνη ή η δοξυκυκλίνη, για τουλάχιστον 7 ημέρες. Για να ανακουφίσει τον πόνο και την ταλαιπωρία, ο γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει τη χρήση παρακεταμόλης.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να ξεκουραστείτε και να πιείτε άφθονο νερό για να ανακάμψετε γρηγορότερα και επομένως το ιδανικό είναι ότι το άτομο δεν εργάζεται και δεν πηγαίνει στο σχολείο, εάν είναι δυνατόν. Δείτε περισσότερα σχετικά με τη θεραπεία της λεπτόσπιρωσης.
Ήταν χρήσιμες αυτές οι πληροφορίες;
ναι όχι
Η γνώμη σας είναι σημαντική! Γράψτε εδώ πώς μπορούμε να βελτιώσουμε το κείμενό μας:
Καμιά ερώτηση? Κάντε κλικ εδώ για να απαντήσετε.
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο οποίο θέλετε να λάβετε απάντηση:
Ελέγξτε το email επιβεβαίωσης που σας στείλαμε.
Το όνομα σου:
Λόγος επίσκεψης:
--- Επιλέξτε τον λόγο σας --- Ασθένεια Ζήστε καλύτερα Βοηθήστε ένα άλλο άτομο Κερδίστε γνώσεις
Είστε επαγγελματίας υγείας;
ΌχιΦυσιοθεραπευτήςΦαρμακευτική ΝοσοκόμαΔιατροφολόγοςΒιοϊατρικήΦυσιοθεραπευτήςΜποιούςΆλλος
Βιβλιογραφία
- BARER, Μάικλ Ρ. Ιατρική Μικροβιολογία: Ένας οδηγός για μικροβιακές λοιμώξεις - παθογένεση, ανοσία, εργαστηριακή έρευνα και έλεγχος. 19η έκδοση Elsevier, 2018. 326-331.
.jpg)
